Anayasa'nın kanini hakim güvencesine yönelik maddesi uyarınca "Hiç kimse kanunen tabi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne çıkarılamaz" kuralı, adil yargılanma hakkını güvence altına almaktadır. Bu ilke, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 12. maddesiyle de uyumlu bir şekilde değerlendirilmelidir.

CMK'nın 12. maddesi, suçun işlendiği yer mahkemesinin yetkili olduğunu belirtir. Ancak, suçun işlendiği yer bazen net olarak belirlenemeyebilir, özellikle de internet üzerinden işlenen suçlarda durum daha karmaşık hale gelir. Görsel veya işitsel yayınlarda da aynı ilke geçerlidir ve mağdurun yerleşim yerinde ve oturduğu yerde işitilmiş veya görülmüşse, o yer mahkemesinin yetkili olduğu kabul edilir.

Ancak, bazı durumlarda mağdurlar, hakaret suçuyla ilgili olarak suçu öğrendikleri yer farklı olduğu halde yetkili mahkemeyi yanıltıcı açıklamalar yaparak veya ikametgah değişiklikleriyle doğal yargıç ilkesini dışlayarak farklı bir mahkemeye dava açmaya çalışabilirler. Bu durum, adil yargılanma ilkesine zarar verebilir ve hukuki sürecin adil bir şekilde yürütülmesini engelleyebilir. Anılan durum şüphelilerin adil yargılanma haklarına müdahale niteliğindedir. Mağdurların ikamet ve yerleşim yerlerinin deliller ile saptanmış olması gerekmektedir. Aksi durumda Antalya'da oturan bir mağdurun davanın Adana'da görülmesi için suçun Adana'da işlendiğini iddia etmesi, hatta ikametgahını da Adana olarak göstermesi mümkündür.

Bu nedenle, hakaret suçlarıyla ilgili olarak, suçun işlendiği yerin net bir şekilde belirlenmesi ve mağdurların hukuki süreçte adil bir şekilde temsil edilmeleri önemlidir. Yasal düzenlemelerin bu tür manipülasyonları önlemeye yönelik olarak güçlendirilmesi gerekebilir. Sosyal medya üzerinden işlenen özellikle seri olarak belli mağdura işlenen suçlarda öncelikle içeriğin internet üzerinden kaldırılması zorunlu kılınmalıdır. Aksi durum hakaret suçlarının çığ gibi yığılmasına sebebiyet vereceği gibi kötüniyetli mağdurların mahkeme ve savcılık seçiminde denetlenmemesi şüphelilerin adil yargılanma haklarını ellerinden alacaktır.  Sosyal medya suçları konusunda bir yasa olmaması ve anılan suçların TCK ve CMK hükümlerine göre eski tarihli düzenlemeler göre sonuçlandırılmaya çalışılması hak kayıplarına özellikle şüpheliler yönünden lekelenmeme haklarının ihlaline sebep olmaktadır.